|
|
Случайные фото из галереи: |
|
Страниц (4): « 1 2 [3] 4 » |
|
Линия Сталина. , Поездка на Линию Сталина |
|
Mart |
Отправлено: 6 августа 2017 — 21:57
|
полковник
Сообщений всего: 8924
Дата рег-ции: 27.09.2016
Откуда: Беларусь
Репутация: 10
|
Стас1973 пишет: Ну каким боком вы определили, что это "солдаты СС"?
Спасибо за замечание. В данном случае копируя фото , заодно скопировал и подпись.
По идее вполне можно было бы засомневаться, что это фортификационные сооружения именно на "линии Сталина", а не "линия Мажино, Зигфрида или Арпада". В данном случае я доверяю источнику, из которого беру информацию. И всегда готов рассмотреть конструктивную критику.
(Добавление)
Связисты вермахта принимают сообщение у захваченного советского ДОТа. Предположительно 1941 г.
Источник: Guido Knopp. «Der verdammte Krieg. Unternehmen Barbarossa». C.Bertelsmann Verlag GmbH. München, 1991.
(фото слизано из Военного альбома)
Нажмите для увеличения----- Но мы попробуем спаять его любовью, -
А там увидим, что прочней....
|
|
|
Mart |
Отправлено: 17 января 2020 — 22:30
|
полковник
Сообщений всего: 8924
Дата рег-ции: 27.09.2016
Откуда: Беларусь
Репутация: 10
|
На «Л инии Сталина» начали реконструир овать бронеавтомобили времен вой ны
Извиняюсь, что статья на белорусском, но думаю тому, кто интересуется будет вполне понятно. Если что непонятно - переведу...
...У палку гісторыка-культурнага комплексу «Лінія Сталіна» зноў прыбудзе. Скончыўшы з рэстаўрацыяй бронецягніка, майстры паставілі сабе новую задачу. Гэтым разам хочуць папоўніць ангар хадавой тэхнікі рэплікай бронеаўтамабіля 1930-х гадоў — Sd. fz. 222, які выконваў ролю разведвальнай машыны. Затым на чарзе — савецкі бронеаўтамабіль БА-6, таксама 1930-х гадоў, які рэстаўратары ваеннай тэхнікі пачнуць рабіць вясной. Пра тое, як ствараецца тэхніка, якой у нас няма нават у музеях, даведаліся карэспандэнты «Р»....
...Шклоў — Мінск — Шклоў
У гаражы рэстаўратараў грыміць жалеза. Невялікая паўза, і чутны роў матора. Бранявік Sd. Kfz. 222 упершыню выязджае з гаража. Майстры прыслухоўваюцца да кожнага гуку: ці ўсё ў парадку?
Майстры Аляксандр Мікалуцкі, Уладзімір Якушаў і двое яго сыноў, Максім і Аляксей, ужо 20 гадоў знаходзяць старую тэхніку, робяць яе з нуля і прадстаўляюць шырокай публіцы падчас баявых рэканструкцый. Ідэйным натхняльнікам для папаўнення ангара колавай браніраванай тэхнікай стаў Аляксандр Мятла, выканаўчы дырэктар комплексу:
— Хлопцы заўсёды падтрымліваюць ідэі. Ім цікава паглыбляцца ў чарцяжы, ствараць дэталёва прапрацаваныя машыны. Для таго, каб зрабіць нямецкі бронетранспарцёр, у нас ужо меўся рухавік ад Toyota, масты і яшчэ некаторыя дэталі, якія чакалі свайго часу ў гаражы.
На стварэнне ўсяго адной адзінкі тэхнікі неабходна як мінімум 6 месяцаў. Рэстаўратары — жыхары Шклова. Працаваць на «Лінію» прыязджаюць на адзін тыдзень, потым на адзін едуць дадому. І зноў па крузе, пакуль не завершаць справу.
— Чым адметны гэты БТР? У жорсткіх баях той жа Вялікай Айчыннай гэтая тэхніка выступала асновай танкавых калон з разведкай. На гістарычных здымках яны часцей за ўсё перавернутыя, з падпаленымі шынамі. Шмат здымкаў, дзе нашы афіцэры і салдаты стаяць наверсе. Практычна ніколі ў падбітых БТР пасля бою не было сістэм узбраення — немцы забіралі гарматы. Так, шмат такой тэхнікі палегла на палях краіны ў 1941 годзе. Чырвонаармейцы іх добра калашмацілі! — Аляксандр Мікалуцкі з гонарам распавядае частку гісторыі. — Браня ў іх была спачатку 8 міліметраў. На вежы — 12 міліметраў. Але як толькі БТР трапілі на нашу тэрыторыю і ім першы раз «далі па шыі», лабавыя лісты зрабілі больш шчыльнымі — наперадзе на БТРы і побач з механікам-вадзіцелем — ужо 30 міліметраў.
Але супраць 45-міліметровых процітанкавых гармат узору 1937 года яны не маглі выстаяць. Цікава, што ніводнага цэлага арыгінальнага Sd. Kfz. 222 у нас няма ні ў адным музеі. Іх, на жаль, у свой час пусцілі на металалом. Таму комплекс узяў на сябе адказнасць хоць нешта адрадзіць для гісторыі.
— Унутры салона сядзелі 3 чалавекі: механік-вадзіцель, радыст і камандзір, які страляў з гарматы, кулямёта. Мы ўстанавілі сюды 37-міліметровы ствол ад зенітнай гарматы, які знайшлі ў Ждановічах на агародзе: ён выконваў у людзей ролю слупа, які яны забетаніравалі. Нам ствол аддалі, мы яго зрэзалі і «ператварылі» ў нямецкую зенітку, — падрабязна паказвае кожную дэталь Аляксандр Мятла. — Радыятар, бензабак, рухавік з поўным прывадам — усё ўжо стаіць. Шасі ад Toyota зрабілі ў памер арыгінальнага БТРа, вельмі скрупулёзна падышлі. Будзе ездзіць гэты чатырохтоннік максімум з хуткасцю 70 км/г. Ведаеце, чаму на старых фота яны заўсёды былі ў кюветах? Пры паваротах на няроўнай дарозе БТР быў вельмі няўстойлівы — высокі, з паваротам задніх колаў. Таму не маглі праходзіць па нашай багністай мясцовасці. Як наступала восень—зіма, ім канец!
Сабралі, каб разабраць
З арыгінальнага ў браневіка — рыдлёўка, пеналы для сігналізацыйных флажкоў і ракетніц, скрыня запасных частак, інструментаў і прылад. Неабходна паставіць выхлапныя трубы, ручкі для адкрыцця, рашоткі, якія закрываюць вежу, фары, сігналы, люстэркі, габарыты, антэну пад рацыю... А потым БТР разбяруць!
— Каб усё пачысціць, загрунтаваць, пафарбаваць, — Уладзімір Якушаў тлумачыць ход дзеянняў. — У самым канцы, калі збяром, зноў пафарбуем. Будзе ён цёмна-шэры з адценнем зялёнага.
І адразу ж майстры возьмуцца за машыну, якая падчас рэканструкцый будзе біць Sd. Kfz. 222, — БА-6. Ужо гатовыя лісты металу, з якога будуць краіць дэталі, якія адсутнічаюць. Вежа будзе арыгінальная: увесь час ляжала ў экспазіцыі, чакала. Маецца для БТРа і арыгінальная 45-міліметровая гармата, вядучыя масты, колы. Усё астатняе будзе копіяй, рухавічок возьмуць ад трактара.
— Самым складаным будзе зрабіць паўкруглыя крылы — менавіта тую форму, што была. Астатняе — не так цяжка. Пасля бронецягніка нам ужо нічога не страшна, — смяецца Аляксандр Мікалуцкі. А Аляксандр Мятла дадае:
— БА-6 у вайну радзей выкарыстоўваліся, чым іх паслядоўнікі БА-10, таму што іх перасталі выпускаць. Але тыя, што былі, прайшлі вайну да канца. Ёсць згадкі, што і ў 1945 годзе яны выконвалі ролю аховы штабаў, суправаджалі танкавыя калоны, выязджалі ў разведку. У засадзе такія браневікі былі асабліва паспяховыя і эфектыўныя. А вось брані ім было мала.
Калі ён будзе гатовы? Магчыма, да восені, да Дня танкіста. Потым у планах зрабіць нямецкую самаходна-артылерыйскую ўстаноўку класа штурмавых гармат StuG III — маецца для яе рубка, затым савецкі лёгкі танк Т-70 на базе БМД-1. Пакуль жа, да Дня Перамогі, у комплексе з’явіцца помнік бронецягнікам, якія вызвалялі нашу краіну. Прикреплено изображение (Нажмите для увеличения)
----- Но мы попробуем спаять его любовью, -
А там увидим, что прочней.... |
|
|
| OneF пишет: Я попал на форум случайно – просто искал информацию и через поисковик и попал сюда . Меня удивило разнообразие тем, глубина их раскрытия. каждая тема обсуждается слишком подробно.Зарегистрироваться! |
fan1945 |
Отправлено: 28 февраля 2020 — 18:07
|
полковник
Сообщений всего: 8551
Дата рег-ции: 19.06.2013
Репутация: 48
|
Mart пишет: Сохранение объектов военной фортификации (особенно признанных памятниками истории) благое дело. Это делается во многих странах, при этом используется туристический потенциал данных объектов для зарабатывания денег и для патриотического воспитания. По ссылкам вышеприведенной группы мжно ознакомится с отчетами по посещению многих подобных мест.
Я привел данную информацию дабы не создавать отдельную тему, а обсудить ее в данных рамках.
Никогда не сомневался в высокой исторической ценности обьектов военной фортификации. Для Владивостока это особенно важно,
т.к. сооружения Крепости Владивосток, особенно царского периода, являются фактически единственной туристической ценностью.
К сожалению ни городские Власти, ни краевые так до конца ЭТО не осознали! Хотя "крепость" определена как музей федерального
значения.
Как ни удивительно, но отношение граждан к этим музейным ценностям обычно равнодушное. И нередко прямо вандальное....
Особенно "новых русских", которые "сумели" получить разрешение на строительство
ИМХО, часть фортсооружений "крепости давно в черте города. И даже там, где строители еще не ворвались на заповедную территорию, возникают проблемы с обустройством инфраструктуры - подьезды и стоянки автобусов. Кафе-закусочные. Вода, свет,
туалеты, мусор.... Охрана обьектов...
За все предыдущие годы все разорено. И для достоверности необходим муляж старых пушек, прожекторов, узкоколеек, кухонь,
снарядов (погребов), освещения, водоснабжения и т.п... |
|
|
alexeybo |
Отправлено: 28 февраля 2020 — 19:17
|
полковник
Сообщений всего: 6771
Дата рег-ции: 24.11.2017
Репутация: 21
[+]
|
Mart пишет: Сохранение объектов военной фортификации (особенно признанных памятниками истории) благое дело.
Есть такой термин - музеефикация. К сожалению у нас в стране и более древние памятники не используются в целях культуры. |
|
|
Mart |
Отправлено: 9 марта 2024 — 09:42
|
полковник
Сообщений всего: 8924
Дата рег-ции: 27.09.2016
Откуда: Беларусь
Репутация: 10
|
Заодно:
...Использование бронетанковой техники, а также ее отдельных узлов, в качестве неподвижных огневых точек, прорабатывалось командованием Красной Армии еще во второй половине 30-х годов. В 1936 году в Ленинградском Военном Округе для этих целей было использовано 160 устаревших танков сопровождения пехоты МС-1. В апреле 1938 года было решено выделить, для аналогичных целей, 700 МС-1 и 22 Т-24. Первоначально предполагалось, что имевшиеся на складах 14 английских Medium Tank Mk.IIотправятся на переплавку, но их также передали на аналогичные цели. Пошли в дело и корпуса легкого танка Т-46-1, который приняли на вооружение, но в серию он так и не попал. Значительная часть из указанных выше боевых машин так и не была использована в качестве неподвижных огневых точек, летом-осенью 1941 года их бросили на складах, где они были захвачены немцами и их союзниками. Но так случилось не везде. Наиболее массово танки и их корпуса, а также башни, были использованы на Ленинградском фронте, а также в Карелии....
ИЖ-72 и другие разработки командира 7 2-го отдельного пулеметно-артилл ерийского батальона Г.В. Водопья нова.
Нажмите для увеличения----- Но мы попробуем спаять его любовью, -
А там увидим, что прочней.... |
|
|
|
|
|
| |